Rashif El Kaoui & Sachli Gholamalizad

Rashif El Kaoui (Diest, 1988) is acteur, audio-maker en schrijver. Hij studeerde in 2014 af als Master Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. In 2016 werd zijn proza bekroond met de El Hizjra Literatuurprijs - dé literaire prijs voor proza en poëzie van kleurrijk talent in Nederland en Vlaanderen. Ook Das Mag pikte zijn werk op en publiceerde het in Das Magazin en in de Sampler 2018 - een bundel met werk van jonge beloftevolle auteurs.

Bij Het Zuidelijk Toneel werkte Rashif eerder samen met Lucas De Man en fotograaf Ahmet Polat aan het project De Man is Lam, over man-zijn anno nu. De gelijknamige podcast was een jaar lang maandelijks te beluisteren op VPRO Nooit meer slapen. In 2021 maakte hij samen met Ahmet Polat de multimediale theaterproductie/documentaire De Bastaard, een persoonlijk verhaal rond de biculturele identiteit. De documentaire Ik ben een Bastaard ging in première op het Movies that matter-Festival in Den Haag en was te zien op Het uur van de wolf van de NTR.

Als acteur wisselt Rashif af tussen ‘klassieke’ grote zaal producties en kleinere meer sociaal geëngageerde projecten. Zo was hij te zien in voorstellingen van ’t Arsenaal, hetpaleis, fABULEUS, de Monty, KVS en Het Nieuwstedelijk. Daarnaast doceert hij onder meer aan het Conservatorium van Antwerpen, LUCA Drama & de Academie voor woord, muziek & dans te Morstel.

Sachli Gholamalizad is theatermaker, actrice, zangeres en curator. In samenwerking met de Koninklijke Vlaamse Schouwburg (KVS) in Brussel maakte ze drie solo-voorstellingen: A Reason to Talk (2013), (Not) My Paradise (2016) en Let Us Believe in the Beginning of the Cold Season (2019). Deze voorstellingen werden internationaal opgevoerd in steden als Toronto, Montreal, Buenos Aires, Barcelona en op het Edinburgh Fringe Festival, en wonnen diverse prijzen, waaronder de Fringe First Award, Circuit X, de Roel Verniers Prijs en een nominatie voor de Amnesty International Shortlist.

In film en televisie speelt Sachli momenteel een hoofdrol in de Belgische speelfilm Nachtvlinders, een productie van Eyeworks. Daarnaast is ze te zien in de limited BBC-reeks Love Story, die in 2025 verschijnt en het verhaal vertelt van de Iraans-Britse Nazanin Zaghari-Ratcliffe, die gevangen zat in Iran. In de Amerikaanse film The Persian Version, bekroond op het Sundance Film Festival, staat de dynamiek tussen drie generaties Iraanse vrouwen centraal. Ze vertolkte hoofdrollen in de bekroonde kortfilm Een Mild Gebaar (2023), die het thema van abortus en solidariteit tussen vrouwen behandelt, en in Vraag het aan de Wind (2024), over een koppel in een asielzoekerscentrum met uiteenlopende dromen over hun toekomst.

Eerder speelde ze in verschillende (inter)nationale televisieseries, waaronder Exen (2023), Lockdown(2021), Red Light (2020), Stockholm Requiem (2019), Vlucht HS13, De Twaalf, Loslopend Wild, en had een hoofdrol in De Bunker (2015-2018). In film verscheen ze in producties zoals Domino (2019) van Brian De Palma en Layla M (2016) van Mijke de Jong.

Als muzikant treedt Sachli op met haar eigen band, waarbij ze samenwerkt met muzikanten als Jan De Vroede, Shahab Azinmehr en Aldo Struyf. Met haar band exploreert ze thema’s van identiteit en culturele wortels, wat haar muziek tot een verlengde van haar theaterwerk maakt.

Als curator organiseerde ze avonden zoals Daughters of the Witches, over de Woman Life Freedom-beweging in Iran, en cureerde ze in 2022 de festivalreeks Where We Are bij MoMu in Antwerpen. Momenteel werkt ze aan het scenario voor haar nieuwe documentaire, (Not) My Paradise, in samenwerking met Cassettes for Timescapes. Ze schrijft columns voor Elle, na eerder gepubliceerd te hebben in MO* Magazine en De Standaard.

Raf Njotea is scenarist, columnist voor De Standaard en presentator. Hij schreef onder andere mee aan de Vlaamse tv-series Dertigers, Panna en Familie, en maakte samen met Lander Kennis de podcast Ouder voor de Vlaamse Radio 1, over het mysterieuze migratieverleden van zijn vader. Via opiniestukken en lezingen mengt Raf zich in het maatschappelijke debat rond thema’s als diversiteit, identiteit en taal.

Amber Hyacinth (1998) is een multidisciplinaire kunstenaar woonachtig in Arnhem. In 2022 studeerde ze af aan ArtEZ Zwolle in de richting Illustration Design. Haar illustratiewerk is te herkennen aan haar volle en kleurrijke stifttekeningen. Ook is ze actief als autonoom kunstenaar waarbij ze zich vaak laat inspireren door haar achtergrond en omgeving, dit uit zich in stillevens, keramiekwerken en wandtapijten.