Avond van het Essay

Journalist en auteur Katrin Swartenbroux schrijft over populaire cultuur en maatschappelijke trends voor de krant De Morgen. In het boek OK dan niet. Over mijlpalen, maakbaarheid en de millennial mindfuck (2023) zoekt ze haar weg binnen het tot wasdom komen via prikkelende en humoristische essays.

Maartje Wortel studeerde beeld en taal aan de Rietveld Academie in Amsterdam. Ze schreef columns voor kranten en tijdschriften en publiceerde acht boeken. Voor haar debuut Dit is jouw huis ontving zij de Anton Wachterprijs. Later volgde de BNG literatuurprijs voor haar roman Ijstijd. Haar laatste boekje De groef gaat over een wandeling door het Oosterpark met haar goede vriendin Niña Weijers.  

Ahilan Ratnamohan is een performancekunstenaar die werkt met onconventionele vormen en performers. Zijn recente werk overspant drie trajecten: het choreografisch onderzoek van voetbal, de samenwerking met het Star Boy Collective en het leren van talen als performance. Tot dat laatste traject behoren de lezingenreeks Should Have Been My Mother Tongue en de ‘performatieve essays’ Alle woorden die ik nog niet kende (2022) en Une traduction infidèle (2023). Ahil is lid van het Brusselse kunstenaarscollectief Robin vzw. 

Mira Feticu debuteerde in 1993 in Roemenië met een dichtbundel. Daarna legde ze zich toe op verhalen en werkte ze als radiomaker en publicist. In het Nederlands schreef ze onder meer de boeken Tascha. De roof uit de Kunsthal (2015), Al mijn vaders (2019) en Picasso’s keerzijde (2019). In de essaybundel Liefdesverklaring aan de Nederlandse taal (2021), genomineerd voor de Jan Hanlo Essayprijs, vertelt ze over haar strijd met en verovering van de Nederlandse taal.

Wim Cuyvers maakte als architect ontwerpen voor o.a. woningen, scholen, kinderdagverblijven en kunstplekken. In de categorie Architectuur ontving hij de Vlaamse Cultuurprijs 2005. In zijn lespraktijk en teksten neemt het wandelen als methode een bijzondere plaats in. Hij zocht, ook met studenten, naar ‘de achterkant van publieke ruimte’, die hij later ‘publieke ruimte’ noemde en nog later ‘ruimte met een hoge graad van publiekheid’ om dan tot het besef te komen dat hij simpelweg zoekt naar ruimtes die naar buiten leiden. Sinds 2009 werkt hij als forestier op en aan Le Montavoies in de Franse Jura.

Robin Goudsmit studeerde Cultural Analysis in Amsterdam. Ze werkt als journalist bij de Nederlandse krant Trouw. Robin werd door cultuurhuis deBuren en het Brusselse podium Pilar benoemd tot Scherpsteller, een positie voor een veelbelovende jonge denker. Vanuit die hoedanigheid modereerde ze de allereerste Avond van het Essay in 2022. In de jaargang 2022-2023 was ze briefschrijver voor rekto:verso.