Slow

[NL] Slow, geregisseerd door Marija Kavtaradze, is een intieme en ontroerende film die de grenzen van liefde, intimiteit en verbinding verkent. De film volgt de choreografe Elena en de gebarentolk Dovydas, die ondanks hun verschillende werelden een bijzondere band opbouwen. Wat begint als een speelse flirt, groeit al snel uit tot een diepere relatie, waarin ze nieuwe vormen van liefde en nabijheid ontdekken.

Dovydas identificeert zich als aseksueel, wat hun relatie confronteert met vragen over verlangen en fysieke intimiteit. Slow biedt een zeldzame, genuanceerde blik op relaties buiten de traditionele normen, en vraagt: wat betekent het echt om verbonden te zijn met iemand? Met prachtige cinematografie en een subtiel verhaal, is dit een film over de kracht van emotionele intimiteit en je eigen weg vinden in de liefde.

[EN] When dancer Elena and sign language interpreter Dovydas meet, a bond is formed that will change them forever. The beginning of their relationship involves a tender search for their own kind of intimacy that challenges every stereotype.

"You know what's weird? You don't remind me of anyone," says dancer Elena (Greta Grineviciute) to her lover Dovydas (Kestutis Cicenas), who is a sign language interpreter. Their love is so unique that it cannot or should not be compared to anything. In that whirlwind of emotions, the couple must learn to cope with their divergent experiences of sexuality. Whereas Elena embodies sensuality physically and wants to experience it intensely; Dovydas feels a lot, but not sexual attraction. Despite that difference, from their métier, both Elena and Dovydas deploy their bodies as pens and their movements as inks to connect with the world around them and each other. This is the key to arrive at their own intimate language together. Marija Kavtaradze's second film defies expectations and simple definitions about intimacy and does so with remarkable tenderness, subtlety and humour.

“Slow is a supremely confident piece of filmmaking that negotiates the tricky terrain of non-typical sexualities. It refuses to get bogged down in theoretical discussions […] instead, there’s a levity and an acknowledgement that sometimes people don’t know all the answers.” – Screen Daily